Populaire berichten

zondag 23 december 2018

Nunununununu

Nunununununu ....
Nu is altijd nu. De gedachten aan een verloren liefde, aan een mooie vakantie, aan een overleden vader of moeder.
Nu is altijd nu. De gedachten aan een komende Camino, aan een moeilijke opgave, aan het moeten bezoeken van de tandarts.
Vergeet het niet, je kan het niet vergeten, vergeten doe je nu.
Waarom nemen we al die gedachten en herinneringen dan zo serieus. Het zijn maar gedachten die voorbijkomen. Er gebeurt echt niets buiten het nu.
Alle pijn en onrust ... Je maakt het nu. Laat het los en besef jij bent niet die gedachten. Laat de gedachten maar aan zichzelf over.

donderdag 20 december 2018

Van lieverlede ...gedicht van Clara Eggink

Clara Eggink (1906-1991)



Eggink is getrouwd geweest met de dichters J.C. Bloem en Jan Campert. Haar poëzie wordt wel bij de 'Nieuwe Zakelijkheid' ingedeeld.
In dit gedicht is er een inkeer en daarbij het gevoel alleen te staan, maar ook een ruimer openstellen.

*

Van lieverlede

Van lieverlede ga ik wel begrijpen
waar ik mij ruimer open stel
en het hart al minnende gaat rijpen,
dat ik, als ik mijn liefden tel
wel nader tot de mens kan treden,
maar zij niet delen in mijn lot.
Ik kies dit in een koelen vrede.
Ik min hen zeer,maar weet tot slot,
alleen te zijn, van lieverlede.


Uit: Het mooiste gedicht; De favoriete gedichten van Nederland en Vlaanderen, Rainbow Essentials 2001

dinsdag 18 december 2018

zondag 16 december 2018

Als pijn te erg wordt ... (gedicht van Judith Herzberg)

 Als pijn te erg wordt schijn je uit jezelf te kunnen stappen en te kijken hoe je ik daar lijdt, terwijl je zelf op afstand blijft. Te erg wil zeggen: dit is geen werkelijkheid.

Of wel, en dan ben ik niet echt.
Onechtheid blijft. Onechtheid
schijn je te bestrijden, schijn je
te kunnen bestrijden, met
zwerfkatterigheid.

Als geldgebrek te erg wordt schijn je
uit jezelf te kunnen stappen, te
kijken hoe je ik op straat slaapt, terwijl
je zelf in een hotel verblijft.
Die straat blijft. Te arm
wil zeggen: dit is geen werkelijkheid.
Of wel, en dan ben ik niet echt.
Onthechting blijft. Ontrekt zich
onderdak aan je, schijn je
geen huis te willen, wil
zwerkatterigheid.

Als knal te hard is schijn je
uit jezelf te kunnen stappen, te
kijken hoe je sterft, terwijl
je zelf vreemd, in veiligheid.
Het vreemde blijft. Sterven
wil zeggen: dit is geen werkelijkheid.
Of wel, en dan ben ik niet echt.
Het vreemde blijft. Het vreemde
blijft je begeleiden, schijn je
niet te kunnen bestrijden,
schijn je bij elke stap één
zwerfstapsprong voor te zijn.

*

zaterdag 15 december 2018

Geen dvaita noch advaita ... Ramana Maharshi

Elke tweede maandag van de maand Ramana Maharshi avond, voorlopig tot en met juni. In Scheveningen. Met teksten van hem maar ook met meditatie en de vraag hoe het met onszelf zit en gaat.

Hier een foto waar ik een tekst op geplakt heb die ik tegenkwam in de voorbereiding voor de komende bijeenkomst.

God is Ego

We zijn verzeild geraakt in een permanente staat van gekwetstheid  in de wereld. De kranten van nu staan er vol van en doen er flink aan mee. Vele zaken worden uit het verleden bekeken met de ogen van onze tijd, of uit hun context gehaald. Dat komt doordat het ego, wat altijd al voor problemen zorgde nu tot goddelijke proporties is opgeblazen. Mensen doen alsof ze God zijn maar dan wel met een ego. De kreet God is Liefde kan vervangen worden door Ego is God.

donderdag 13 december 2018

Gloednieuw

Een spirituele weg die niet naar het dagelijks leven leidt is een dwaalweg, schreef Willigis Jäger de vorige eeuw. Monnik en zenmeester.

En zo is het natuurlijk. Al loopt de weg niet als rechte lijn is mijn ervaring. Vaak genoeg blijkt uit de ruzie met je vrouw dat de ego resten hardnekkig op blijven spelen. Je conditioneringen doorzien is iets anders dan ze afschudden als een hond die de waterdruppels van zich afschud na het zwemmen.

Maar niet getreurd. Je prachtige leven is er een van oneindige herkansingen en nieuwe starts. Je gaat terug naar jezelf, naar het nu en begint vandaag als gloednieuw! Want dat ben je Nu. Gloednieuw.

maandag 10 december 2018

Goede voornemens ...

Daar deed ik niet meer aan. Maar  nu per 1 januari dus wel. Dat heeft meerdere redenen. Eén daarvan is dat mijn moeder meer aandacht vraagt. Een tweede reden is dat in de ruim 10 jaar dat ik nu niet (regulier) werk, van een vrijgestelde, langzaam geëvolueerd ben naar iemand met veel verplichtingen. Ik ga in dit jaar een nieuwe start maken. Ik ga alle activiteiten beëindigen op het meehelpen organiseren van het symposium van 24 maart en het technocratisch regelen van de Uitgeverij Advaita (dus zonder acties of promoties) en de bondswedstrijd van dit schaakseizoen na. Die activiteiten stoppen vanzelf op 1 april. De Uitgeverij Advaita blijft maar zonder toeten of bellen (als eerbetoon aan Douwe Tiemersma).

Ik merk ook dat ik geen zin meer heb in avondactiviteiten.

Dit schept ruimte voor contemplatie en wellicht nieuwe activiteiten en het wellicht oppakken van een paar oude.

Waarom 1 januari? Omdat het huis van mijn moeder opgezegd zal gaan worden en leeggehaald, Hetty en ik het Pieterpad deel 1 lopen eind januari. En ik per 2 april de Camino vanuit huis loop zonder eindpunt dus ook geen einddatum. En ik voor het symposium voor 24 maart ook nog het nodige zal moeten doen.
Instuif activiteiten als de derde woensdag van de maand met mijn vrienden van Advaita Dordrecht zal ik zeker af en toe bezoeken.

De Facebook groepen zal ik op een lager niveau blijven volgen. Als platform van wat ik wil delen.

Ik zal iedereen hier ook van op de hoogte stellen. Het voelt goed een nieuwe start te maken.

Verwachtingen van anderen

Verwachtingen van anderen zijn killing voor je vrijheid. Om je ego, het beeld van jezelf in stand te houden, gebruik je anderen. Hun mening over jou wordt steeds belangrijker bij het instandhouden van dit illusoire ik. Ik zie dat veel mensen hier ongelukkig door worden. Eerst op een onbewust niveau. Later op een bewust niveau. Echter ook met dit laatste is het probleem nog niet opgelost. Het tweede plaatje geeft wellicht een eerste stap naar de oplossing. De uiteindelijke oplossing is de oplossing van de egokramp. De vernauwing van je oneindige blik door je focussing en vertroubeling van van zuivere waarneming lost dan als vanzelf op.

zondag 9 december 2018

Mijn doopkerk

Terug naar de roots. Hetty de kerk laten zien waar ik gedoopt ben. Koffie, taart, 2de hands boeken en een orgelconcert. Genoeg om eens een kijkje te nemen. De ontvangst was goed, een schaker van mijn schaakteam in het ontvangstcomité bij de boeken. En en zijn meer schaakleden remonstrants.
En ja, het is een prachtige kerk, historisch interessant ook. Architect Evers (die ook ons gemeentehuis ontwierp). De remonstrantse kerk. Eens per maand is er zo'n soort activiteit. Een aanrader. Tegenover het museum Boijmans van Beuningen.
De volgelingen van professor Arminius, tijdens de synode van Dordrecht uit de toegestane kerken gegooid door de hervormden en gereformeerden van de Oranjes. Omdat ze vrijheid van geloof voorstonden en de sombere predestinatieleer verwierpen. Deze kerk is de eerste remonstrantse kerk die weer aan de weg mocht staan en niet als schuilkerk gebouwd is. De vrijzinnigen werden zeker 300 jaar gediscrimineerd.

De waarheid

De waarheid is voor ons niet te pakken. Zolang wij een persoon zijn wordt de waarheid versluierd door ons lichaam, onze conditionering, het ons overstromende fakenews en ga zo maar door. De absolute waarheid is er als wij er niet zijn en andersom. Dat stemt bescheiden.

zaterdag 8 december 2018

Etty Hillesum redde kinderen uit Westerborck

De beste Joodse schrijfster uit de oorlogsjaren Etty Hillesum blijkt meerdere kinderen gered te hebben uit het kamp Westerbork. Lees verder in het dagblad Trouw van vandaag.

donderdag 6 december 2018

maandag 3 december 2018

Automatisch volgen van Advaita Nederland

Als het iemand het niet lukt ons te volgen via de makkelijke manier kan het altijd moeilijk. Voordeel is ze krijgen een keurig overzicht van al onze blogs.

Je gaat naar Blogger via onderstaande link.

https://www.blogger.com/u/2/manage-blogs-following.g

en vult daar de link in van onze blog voor de Camino van Wim, Peter en Victor

https://caminowvp.blogspot.com/

Of voor het Pieterpad van Victor en Hetty

https://vakantie-victor-hetty.blogspot.com

Of voor de Advaita Nederland blog

https://advaita-nederland.blogspot.com

Ik ....

Ik weet alleen dat ik er weer ben ....

Racisme

Memento mori

Alles is een weg op weg naar het mortuarium ...

zondag 25 november 2018

Etty Hillesum en het Westerborkpad etappe 2.

Vandaag gaan we de tweede etappe van het Westerborpad lopen. Een van de redenen van het lezen van Etty Hillesum. Het pad loopt van haar woonplaats Amsterdam naar Westerbork waar ze uiteindelijk, na daar eerst vrijwillig joden bijgestaan te hebben, terecht kwam en waarvan ze naar haar concentratie kamp werd vervoerd.
De tweede redenen van het lezen is de prachtige worsteling met non-duale, met God, met haar vrouw zijn, met erotische gevoelens hebben voor meerdere mannen, met liefde voelen voor iedereen maar niet altijd, met haar periode van bliss afgewisseld met depressie en hoofdpijnen.
Als je begint te lezen wil je alles lezen en ik heb dan ook haar verzamelde werk besteld. 800 bladzijden. 

Ze wacht op het tijdstip dat ze haar meesterwerk kan gaan schrijven maar ze is ongewild zonder het te weten haar eigen meesterwerk.
De eerste etappe hebben we door haar straten en buurt gelopen. Nu lopen we weg van Amsterdam, van Diemen naar Muiden.
Wat zij meemaakt is zo herkenbaar. De periodes van er zijn, in verbinding met iedereen, van openheid, tot periodes van afgeslotenheid, beperktheid, gewoon een opstanding mens zijn. De worsteling naar de eenheid met iedereen, God, het universum, kortom met alles.

vrijdag 23 november 2018

Het leven is niet te vangen (Etty Hillesum)

Je wilt het leven vangen in eigen formules. Je wilt alle verschijnselen van dit leven omvatten met je geest in plaats van je zelf te laten omvatten door het leven.

Etty Hillesum

donderdag 22 november 2018

Op de radio en Marco Kroon

Morgen op de radio met Hans Gijswijt. 3 uur reggae en praten over reggae. Vanaf 11.00 uur (luisteren? https://www.wijkcentrumdeerker.nl/radio/)
En als ik terugkom van de Camino in de zomer waarschijnlijk een vast programma met spirituele muziek van alle over the world. Met natuurlijk de uitleg over de muziek en welke inzichten ze trachten over te brengen.
Wat een leuke vooruitzichten.
Kies je hiervoor? Kies je voor het lopen van een Camino startend in april? Ik geloof dat niet. Het overkomt je gewoon. En in dit geval leuke dingen.
Vandaag geluisterd met moeder naar de herhaling van Pauw naar Majoor Marco Kroon, een oorlogsheld. Hij raakte verstrikt in een situatie waarin hij verkracht werd en waar hij wraak nam later door de man dood te schieten zodanig dat die niet meer herkenbaar was en zijn edele delen miste (waar hij toch niet veel meer aan had natuurlijk, maar dat terzijde). Wat een kerel. Maar heeft Marco ooit gekozen voor dit drama? Nee, niet op deze manier natuurlijk. Hoe het precies in elkaar zit zullen we nooit tot in detail weten. Maar wel dat hij geen keus had. Het gebeurde. In feite is hij zo onschuldig als een lam. Maar volgens dezelfde redenering ook geen held. Als voelt het voor mij wel zo.

Probeer iets te creëren en anderen te helpen.

Etty Hillesum in haar dagboek (4 augustus 1941) verwijt zichzelf teveel te lezen en te weinig zelf te schrijven. Luiheid door alleen dingen tot je nemen. Nu zie ik dat ook om me heen. Mensen kijken series op Netflix en TV, ze scrollen eindeloos door op Facebook en Instagram. Maar zelf ook iets maken is veel bevredigender.
En dan niet kijken naar commentaar of naar likes. Scheppen en geven doe je voor jezelf. Al denken

Zo meteen moeder ophalen vanuit Schiehoven en meenemen naar haar eigen huis. Al is het maar voor even. Je geeft haar even een thuis gevoel. Alsof alles weer goed is. Nee, het komt nooit meer goed maar dat gevoel drukken we even naar de achtergrond. Even toastjes met salade, een kopje thee met chocola. Dagboeken aanhoren waarin staat hoe dol mijn vader op haar was in 1949, kijken naar de herhaling van Pauw, het drukt de realiteit even weg. En die is dat ze weer terug moet, en niet kan overzien of ze daar na het eten haar kamer wel kan vinden. En dat baart haar zo tegen vieren grote zorgen.

Maar afgelopen zondag was haar zus Jannie hier, met haar man Piet. Tante Jannie en Oom Piet. En dat was toch echt wel heel leuk! En vandaag een kaart van haar schoonzus uit Kolom en haar nichtje Arnja. Erg fijn. Mooi als mensen meeleven. 

woensdag 21 november 2018

Schoonheid is overal

Op het bedrijven terrein in Ommoord zag ik wat u nu op de foto ziet. Als je eenmaal in staat bent schoonheid te zien zie je het overal.
Net op zolder zag ik een boekje met gedichten en schilderijen. Van een kunstenaar in Vietnam. Crazy wisdom. Een monnik. Tijden niet gezien. Nu wel. Dat is geen toeval. Toeval bestaat niet. Er lijkt toeval te zijn. Dat is wat anders. Niet dat daardoor zaken belangrijker worden of minder belangrijk.
De kunstenaar schreef voor ons iets in het boekje. En nu we met ons hart lopen herkennen we dat.

dinsdag 20 november 2018

Minder op facebook

Ik zeg het maar zoals het is. Facebook is te tijdrovend geworden. Dat komt door een kleine verslaving neem ik aan. Omdat ik groepen beheer zal ik wel actief blijven op Facebook. Maar er zullen periodes van stilte, vakantie en Camino's komen waar op ik niet meer op Facebook actief ben. Echter, goed nieuws, u kunt mij altijd op mijn blog vinden. Ik zal alleen de links niet meer eindeloos delen. Beetje detoxen. Hier kunt u mijn gedachten lezen betreffende Advaita en persoonlijke zaken. Op mijn andere blogs over de Camino en het Pieterpad meer over de avonturen daar.
O Ja. Wil je me volgen dan kan je in de rechter-balk je op deze blog abonneren. Je kan ook reageren en met mij over zaken spreken.

dinsdag 30 oktober 2018

Cami zegt ... Een pelgrim luistert

Cami is een pelgrim. Een pelgrim loopt, een pelgrim luistert. Een pelgrim loopt over Gods wegen. En dat is het. Een weg is om eroverheen te lopen en niet om over na te denken. Een weg is er om van te genieten als je toch ergens naar toe gaat. Problemen kan je makkelijk thuislaten omdat problemen niet op je weg liggen maar in je hoofd zaten.