Geen enkel pad leidt naar de veronderstelde bestemming, behalve in de droom van 'ik ben'. Daar is arriveren een drukte van jewelste. Aankomen in het moment. "Ik leef in het moment!"
"Ik leef in het nu!" "Ik ben hiernu!" De kracht van het NU wordt volmondig gepropageerd als het paradijs op aarde. De ware destinatie van de menselijkheid. De goddellijke bestemming.
Maar hoe kan de 'iemand' die niet bestaat existeren in 'iets' anders, het NU, wat evenmin bestaat? Arriveren in het moment is de onmogelijke truc. Binnen de ervaring van 'ik ben' kan er wel een notie zijn van leven van moment tot moment. Een soort spiritueel schotsje springen zonder einde. Maar dit is altijd de 'ervaring' van een schijnbare getuige, 'mij'. Doorgaans zijn dit de ervaringen van zogenaamde 'spiritueel-verlichte-ontwaakte, en schijnbaar gerealiseerde ikken. Er is in die ervaringen altijd op de achtergrond een 'lurker in the dark', een ongrijpbaar fantoom wat schijnbaar meekijkt. Er is nog 'iemand' aanwezig.
Het spirituele pad gaat nergens heen. De spirituele reis blijft altijd onvervuld omdat er altijd een 'mij' is die meereist in de rugzak. Wees dus eerlijk! 'Jij' bestaat niet! Ik natuurlijk ook niet. Er is geen uitweg uit de droom van 'ik ben'.Dat is ook niet nodig.
Niemand heeft iets nodig. Niemand is geinteresseerd in een eindbestemmig. Er is geen noodzaak voor iets om te gebeuren. Er gebeurt ook niets. Er is alleen maar heelheid.Vrijheid van betekenis, bestemming, aandacht en bedoeling. Wat IS is alles wat er IS. Puur mysterie van schoonheid en genoegen. Alles slechts verschijnsel. Hologram. Niet werkelijk. Zonder substantie. Een ontzagwekkend onbekende. Een machtig
ZIJN wat schijnt als tijdloze zon voor niemand.
Is dat niet geweldig?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten